Seda'nın penceresinden

İlk olarak anneler gününü kutlamamıza neden olan kahramandan bahsedelim. Bu günle ilgili birçok rivayet varmış ama bunlardan en çok konuşulanı sanırım buymuş. Bu fikir mayısın ikinci haftası annesini kaybeden Anna Jarvis sayesinde hayata geçmiştir. Annesiyle yaşamasına rağmen o öldükten sonra ona gerekli ilgi ve sevgiyi gösteremediğine inanıyormuş. Ölümünden iki yıl sonra ölüm yıl dönümü için arkadaşlarını çağırmış. Bu fikrini arkadaşlarıyla paylaşmış ve arkadaşları arasında da fikir kabul görülmüştür. İlk anneler günü 10 Mayıs 1908'de bir kilisede, 407 çocuk ve anne ile kutlanmış. Jarvis her anne ve çocuğa annesinin en sevdiği çiçek olan karanfillerden vermiş. O günden sonra Amerika'da beyaz karanfil anneler gününün sembolü olarak kabul görmüş. Annemiz, dünyada sahip olduğumuz en değerli varlığımızdır. Annelerimiz bizi her koşulda seven koruyan, mutluluğumuz için her şeylerini feda etmeye hazır, zor zamanlarımızda hep destekleyen hep bizimle olan hep arkamızda duran hep

Öncelikle merhabalar, İlk yazımda kendimden bahsetmem gerektiğine inandığım için bunları yazıyorum. Okumak veya okumamak tamamen sana kalmış.Kimden ne okuduğunu neler okuyacağını bilmen gerek sonuçta. Bu pencere sabit bir yapıya ait değil. Bu yüzden her an her şeyle karşılaşabilirsin.Tamamen kişisel satırlarım. Şimdiden söyleyeyim yazdıklarımda hata yaparsam, sürç-i lisan edersem affola. Bu arada Seda ben, sadece Seda..